Jón á ellefu

Báturinn "Jón á ellefu" var hannaður og smíðaður af Jóni Erni Jónassyni árið 1953 úr þunnum og léttur lerkiviði og var sérhannaður til vatnarannsókna.  Pétur M. Jónasson vatnalíffræðingur notaði bátinn í áratugi við rannsóknir á lífríki Þingvallavatns.
Pétur, sem er bróðir Jón Arnar, sagði að báturinn hafi verið svo léttur að tveir menn gátu borið hann á milli sín.  Báturinn er 5,5 m. að lengd og 1,82 m. að breidd.

Að lokinni smíði var báturinn fluttur til Danmerkur, þar sem hann var notaður við rannsóknir í 20 ár.  Að þeim tíma loknum var hann fluttur aftur til Íslands árið 1973.  Við þá flutninga laskaðist báturinn töluvert.  Þar sem viðunandi lerkiviður fékkst ekki var annar efniviður notaður til viðgerðanna.  Þær viðgerðir sem nú munu frama fram á bátnum miða að því að koma honum í upprunalegt ástand.

Pétur segir að nafn bátsins "Jón á ellefu" hafi jafnframt verið viðurnefni bátasmiðsins Jón Arnar Jónssonar sem kenndur var við Framnesveg 11.

Það óvenjulega við lag bátsins er hversu flatbotna hann er og segir Pétur að hann hafi komið að sérstaklega góðum notum sem rannsóknarbátur, því í honum rúmaðist mikið af tækjum.
Pétur segir að lag bátsins hafi hentað sérstaklega vel til þess að taka sýni og mælitæki um borð.  

Heimildir af vef Landsvirkjunar: http://www.landsvirkjun.is/frettir/frettasafn/nr/374

Jón á ellefu er nú í skúrnum hjá Jóni Ragnari Daðasyni og bíður þess að röðin komi að honum.